ketter roken is dood en doodzonde , dat weten we zo langzamerhand nu toch allemaal wel. ommigen onder ons, eerlijkgezegd massa s mensen onder ons (niet in de denigrerende betekenis hoor) kiezen er ondanks miljardencampagnes en wijze raad van ouders, vrienden, collega s en kennissen, en dan uiteindelijk kwaadschiks door belachelijk hoge accijns toch voor met dit tijdverdrijf door te gaan. en natuurlijk, het is hun goed recht, zoals de bespottelij ke reclamecampagne van sigarettenfabrikant lucky trike i choose me iedere ochtend vanuit de trein (let wel: ik bevind mij op het bewuste moment in de niet-rokerscoupe) maar al te graag meldt. alles goed en wel, vrijheid, blijheid en zo verder, ik ben een zeer ruimdenkend mens, tot op het moment dat ik in de krant een artikel las over een man, die na tientallen jaren non-stop roken ongeneeslijk ziek is geworden en daarvoor de sigarettenfabrikant aanklaagt! hij vindt dit wel gepast aangezien hij pas op de hoogte was van de gevaren van roken toen hij al verslaafd was. ik stond versteld, werkelijk waar. ik kan begrijpen dat hij graag nog wat geld wil hebben voordat hij dood gaat, maar is dit niet een beetje kinderachtig? toen hij erachter kwam dat roken zo slecht voor de gezondheid is had hij toch zeker zelf de kracht moeten hebben om ermee te stoppen, als hij dat echt wou. je maakt mij ook niet wijs dat er in zijn omgeving niet volwassenen of misschien vrienden waren die al iets wisten van wat roken met het lichaam uithaalt. en trouwens, ik vind het sowieso een tikkeltje aan de domme kant wanneer je niet doorhebt dat roken nu eenmaal niet goed voor je is, je voelt toch zeker zelf wel dat je conditie een stukje slechter is dan voorheen, je krijgt s ochtends al een kleine aanwijzing wanneer je dat heerlijke rokershoestje ten beste geeft, en door de fijne galm van de badkamer iedere huisgenoot voor de rest van de dag een ochtendhumeur bezorgt. werkelijk onvoorstelbaar dat een volwassen vent zijn handen zo in onschuld durft proberen te wassen. ten tweede wil ik nog even iets kwijt dat eigenlijk op de eerste plaats komt, maar als grande finale meer indruk zal maken en dus hier pas als tweede aan bod komt. ten tweede dus, moet mij van het hart dat toen ik jaren geleden de eerste geruchten van zulks hier boven beschreven uit de verenigde taten vernam, ik heerlijk heb lopen lachen om de totale hansworsterige stupide absurditeit van dergelijke praktijken, die dan ook alleen maar door de amerikanen uitgevonden hadden kunnen worden. ik was ervan overtuigd dat wij hier in onze wel haast spreekwoordelijke nuchterheid zoiets niet in ons hoofd zouden durven halen. dit was weer zo n amerikaanse hype, geen twijfel mogelijk. hoe kon ik weten dat slechts luttele jaren later dezelfde gekte aan onze kant van de oceaan is gesignaleerd? als makke lammetjes huppelen we achter de eenheidsworst die de vs is aan. wat ze daar hebben willen wij hier ook, hoe belachelijk het ook wezen mag. waar deze aantrekkingskracht vandaan komt is me een raadsel, want dat daar alles niet op rolletjes loopt moge duidelijk wezen. niet dat dat in nederland wel zo is, overigens, maar als we verbetering willen moeten we dat toch echt niet (op dit gebied) in amerika zoeken. de grote gekte van het overal waar het maar enigszins eventueel te proberen is ergens geld uit te slaan dat ook daadwerkelijk te doen, heeft ons nu officieel bereikt. vol smart wacht ik de uitspraak af, want als dit in de kiem gesmoord wordt zullen we (of ben ik de enige die zich opwindt?) dit voorval misschien als uitzondering kunnen zien. wordt de man het geld toege zegd, dan houd ik mijn hart vast, want er zullen dan ras meer mensen hun slag proberen te slaan. in tegenstelling tot wat mijn stuk misschien doet vermoeden, zou ik het volgende aan de meneer willen zeggen die het onderwerp voor het geschrevene vormde: brave borst, heus, ik ben niet kwaad op je, ik ben alleen zeer teleurgesteld , of vat ik het geheel het beste samen door te zeggen: ik sta paf