het aanklagen van sigarettenfabrikanten

in amerika is een proces gewonnen tegen een sigarettenfabrikant. het betreft
hier geen wetsovertreding vanwege schadelijke stoffen bij het produceren, maar
de schadelijke stoffen die in de longen terechtkomen na het inhaleren van
sigarettenrook van het betreffende merk. de fabrikant is dus schuldig bevonden
aan het feit dat er mensen roken en daar ziek van worden. nu denk ik altijd:
"in amerika is alles mogelijk." maar er is dus ook iemand die ditzelfde staatje
uitprobeerde in nederland. 

in wat voor maatschappij leven wij? het lijkt wel dat iedere
verantwoordelijkheid afgeschoven kan worden op een ander. deze man is jaren
geleden verslaafd geraakt aan roken en wist toen nog niets van de mogelijke
schadelijke effecten en dus is het de schuld van de fabrikant dat hij nu ziek
is en nooit meer beter zal worden. het is al lange tijd bekend dat roken
inderdaad schadelijk is voor de gezondheid. dat het schadelijk is zegt echter
niet dat je zeker bent van een ziekte als longkanker, maar de kans is wel
groter. doordat je verslaafd raakt aan de nicotine is het moeilijk om te
stoppen met roken en daarom denkt de genoemde meneer een reden te hebben om de
fabrikant aan te klagen. 

de meneer in kwestie weet zeker al 20 jaar dat roken slecht is voor de
gezondheid, zelfs kinderen voor kinderen heeft er in 1980 een liedje over
gezongen. als hij zich dus toen al om zijn gezondheid had  bekommerd, had hij
toen dus moeten stoppen met roken. het probleem is echter dat nooit met
volledige zekerheid gezegd kan worden of hij dan niet ziek was geworden.
volledig gezond levende mensen krijgen de meest vreselijke ziektes, ook
longkanker en hartproblemen, dus niet alleen de rokende mensen. deze meneer had
dus ook best ziek kunnen worden als hij niet gerookt had of gestopt was op het
moment dat bekend werd dat roken nadelige gevolgen voor de gezondheid kon
hebben.

dat de fabrikant er de schuld van krijgt dat er mensen verslaafd en ziek worden
is natuurlijk logisch, maar niet geheel terecht. voordat de eerste
sigarettenfabriek werd geopend, werd  er al gerookt. mensen teelden zelf tabak
of kochten tabaksbladeren op de markt. diegene die de eerste fabriek opende is
er dus niet zelf mee begonnen. het is geen eigen uitvinding, zoals bijvoorbeeld
siliconen wel zijn. er werd voldaan aan een behoefte en doordat die behoefte zo
groot was, is het voorbeeld gevolgd. natuurlijk is er wat voor te zeggen dat er
niet genoeg research is gedaan naar de gevolgen van het roken, maar doordat het
al eeuwen werd gedaan in bepaalde gebieden van de wereld heeft niemand daarover
nagedacht. op het moment dat erover nagedacht ging worden was het al te laat.
roken was ingeburgerd, roken was stoer, wie niet rookte was een watje. want
waarom roken mensen anders? het is fijn om iets in handen te hebben en de
nicotine heeft een kalmerende werking. maar als je er niet mee begint, mis je
die dingen ook niet. jongeren zwepen elkaar op, moet je ook eens doen, anders
hoor je er niet bij. en dan krijg je dus nicotineverslaafden.

nicotineverslaafden zijn minder erg dan drugsverslaafden, vooral omdat je
sigaretten overal kunt krijgen, maar eigenlijk net zo zielig. ze denken immers
dat ze niet zonder een bepaalde stof kunnen leven. terwijl in beide gevallen
die stof juist een einde kan maken aan een leven.

iedereen weet onderhand dat roken slecht voor je is, toch stoppen de mensen
niet massaal met roken en toch heeft toch iemand het lef gehad om de schuld van
zijn ziekte bij een fabrikant neer te leggen. hij heeft, volgens mij, toch echt
zelf iedere sigaret tussen zijn lippen geklemd, aangestoken en geinhaleerd,
ook toen hij eenmaal wist dat het niet goed voor hem kon zijn. toch ging hij
ermee door, omdat hij verslaafd was. dat er van iedere verslaving af te komen
is, drong tot hem duidelijk niet door. hij vond het niet nodig, hij zou niet
ziek worden, hem zou dat niet overkomen. maar als het hem, als kettingroker,
niet zou overkomen, waarom dan de niet-rokers wel? wat hebben zij dan gedaan
dat zij ook de kans lopen om ziek te worden, terwijl zij hun gezondheid wel
koesteren en beseffen dat je maar een lichaam en leven hebt. deze man zoekt
een schuldige voor het ellendige feit dat hij geconfronteerd werd met een
ziekte die de dood tot gevolg kan hebben en hij heeft een schuldige: de
fabrikant. voor het gemak vergeet hij al die mensen die zonder schuldige in
hetzelfde schuitje zitten en vergeet hij wie het was die rookte. niemand heeft
hem verteld: "steek die sigaret op! rook er nog eentje!" hij heeft zelf iedere
keer die fabrikant gespekt door weer een pakje te kopen en nu moet die
fabrikant al zijn pakjes sigaretten terugbetalen. als hij die pakjes nou dicht
had gelaten en alle bonnetjes bewaard had, dan had hij geld kunnen krijgen,
geld terug voor de gesloten verpakkingen met de bonnetjes. hij wil nu geld
zien, voor iets dat hij zelf heeft gedaan en aan dat geld heeft hij ook nog
eens niets. hij gaat toch dood aan de gevolgen van roken, aan de gevolgen van
zijn eigen actie. ik hoop dat hij het geld dat hij krijgt van de
sigarettenfabrikant na zijn dood nalaat aan het kankerfonds. dan hebben al die
onschuldige kankerpatienten er tenminste ook nog iets aan.