een ridderroman adriana woont al haar gehele leven bij haar vader in, in de buurt van wat wij nu steenwijk noemen. ondanks haar intelligentie en haar niet tegenstaande uiterlijk heeft ze nu, op haar tweeentwintigste nog steeds geen man getrouwd. zij zelf zit daar absoluut niet mee, ze vermaakt zich best met haar studie (die haar vader absoluut niet goed keurt maar z'n dochter is volwassen en mag dus in principe doen wat ze zelf wil) en ze heeft een enorme goede vriendin waarmee ze verschillende hobby's kan delen. nu haar volgende verjaardag eraan zit te komen vindt haar vader het toch echt tijd geworden om op zoek te gaan naar een man voor haar, hij wil haar niet tot de dood om zich heen hebben, en als hij nog lag wacht wil geen man haar meer hebben. dus laat hij een paar weken voor de werkelijke dag zijn bode bij hem komen. "wat kan ik voor u doen mijn heer, u ziet er vreselijk ernstig uit, als ik zo vrij mag zijn dat te zeggen, wat is er aan de hand". "het gaat mij om mijn dochter, het wordt onderhand tijd dat ze een eigen leven gaat leiden mat haar eigen man en mij nog voor mijn door opa maakt. ik wil dat jij het woord gaat spreiden en zorg er alsjeblieft voor dat de roep niet al te wanhopig klinkt. zeg maar dat we niet eerder op zoek zijn gegaan omdat er al een gegadigde was en dat die pal voor het huwelijk op het slagveld zijn leven heeft verloren, daar heeft adriana een paar jaar lang over moeten rouwen. benadruk in godsnaam dat hij voor het huwelijk is gestorven, zodat ze weten dat mijn dochter nog maagd is, al ben ik daar zelf niet zo zeker van. als zij daar ook maar enig vermoeden van hebben raak ik haar nooit meer kwijt, oh ja diegene die uiteindelijk met mijn dochter gaat trouwen zal de helft van mijn vermogen krijgen. laat dat ook duidelijk weten. en wees een beetje kieskeurig wat betreft aan wie je het gaat vragen. ze zijn over tien dagen welkom aan mijn hof, adriana en ik zullen samen de beste kandidaat uitzoeken. heb je nog vragen?" er was wel een ding wat de bode wou vragen, of hij met haar mocht trouwen, want hij is al zolang als dat hij voor zijn heer werkt verliefd op haar. maar hij weet ook wel dat hij niet goed genoeg is om om haar hand te vragen, dus zegt hij dat hij niets te vragen heeft. de bode gaat op zoek naar gegadigden en verder gaat het leven op het hof zijn gewone gangetje. alhoewel... "marjet weet jij wat er met vader aan de hand is, hij doet zo geheimzinnig tegenover mij. hij zal de bode toch geen opdracht hebben gegeven om op zoek te gaan naar een geschikte man voor mij he. ik wil nog helemaal geen man, ik kom de ware vanzelf wel een keer tegen. oh mar dat meen je niet he, ik kan aan je ogen zien dat je meer weet, kom op vertel!" "sorry adriana ik heb je vader beloofd niets te zeggen, kijk niet zo, je weet dat ik daar niet tegen kan! je vader heeft inderdaad opdracht gegeven om een man voor je te zoeken, maar hij heeft tegen diederik gezegd dat jullie samen zullen beslissen welke de ware voor jou is, als je echt niet wilt kun je dus zeggen dat er geen geschikte kandidaat bij zat." die marjet toch, wie had zo'n opmerking van haar verwacht, ze is al sinds de geboorte van adriana werkzaam op hun hof als hulp bij de verzorging en in het huishouden. een oer degelijke vrouw van begin veertig en ontzettend ouderwets, maar dat lijkt een beetje veranderd te zijn. drie dagen later kwamen er inderdaad allemaal vreemde mannen binnen zetten. wat een blaaskaken! jeetje vader kan toch niet verwachten van mij dat ik mijn leven met een van hun ga slijten he. "adriana kom je ook?" gad daar heb ik toch helemaal geen zin in, maar laat ik maar gaan anders stel ik vader weer zo teleur. "je vader is al begonnen met de eerste in zijn ontvangstkamer, of je erbij wil komen zitten" deze kandidaat is echt ongeschikt en vader lijkt hem nog te mogen ook, hij is zo lelijk als de nacht! gelukkig hij gaat weg, pap is het met me eens, fijn. tien kandidaten later heb ik nog niets geschikts gezien, het lijkt wel of ze het pesthuis hebben gevraagd langs te komen! wat een mislukkingen zeg, zelfs na de laatste heb ik nog niets geschikts gezien, even met vader overleggen wat hij ervan vind. "en pap heb je iemand gezien die je als schoonzoon wilt hebben?" "ja ja ik weet het jij vindt ze natuurlijk geen van allen goed genoeg voor je, maar wees je alsjeblieft wel bewust dat de keus steeds moeilijker wordt, de volgende keer komen er nog minder en waarschijnlijk zijn die nog minder geschikt, je begint al te oud te worden voor de huwelijksmarkt meisje. als vader en vriend adviseer ik je om van de mannen van vandaag de minst slechte uit te kiezen en met hem te trouwen. veel keus heb je niet vrees ik." die pap toch hij ziet alles zo zwart wit, ik wil nog helemaal niet rouwen met wie dan ook. ookal kwam jezus naar me toe om het te vragen, dan nog zou ik er niet op in gaan. maargoed wie was de minst slechte kandidaat, even denken, volgens mij is die vergeten langs te komen. wat een rotstreek om mij hier ongevraagd mee op te zadelen, is er een man met wie ik samen zou kunnen en willen leven? diederik maar vader zal dat nooit goedkeuren. "pap moet het perse iemand van stand zijn? of mag het ook een simpele bode zijn bijvoorbeeld?" "ben je gek ik ga een bode toch niet de helft van mijn bezit geven?" dus dat was waarom er zoveel mannen gekomen waren, ookal leken ze ook niet al te geinteresseerd in mij. ik ga wel naar diederik toe, vragen of hij met mij wil weglopen, zo niet dan leef ik de rest van mijn leven wel als een non, wat zij kunnen kan ik ook