de sigaret van vrouwe justitia roken schaadt de gezondheid en kan kanker veroorzaken. dit staat al jaren op een pakje sigaretten in nederland. maar wat als iemand al ziek is geworden van het roken, toen dit er nog niet op stond? kan hij in hoger beroep gaan tegen de betreffende sigarettenfabrikant? in amerika gebeurt dit vaker, maar nu is er ook een dergelijk geval bekend in nederland. de man was al tientallen jaren geleden aan het roken verslaafd geraakt, en toen waren de gevaren ervan nog niet bekend (zegt hij). de man is ongeneeslijk ziek, maar rookt nog steeds, en eist een vergoeding. waarom rookt hij dan nog steeds. kon hij al die jaren dat de waarschuwing al wel op het pakje stond niet stoppen met roken? met andere woorden: wie is er nou verantwoordelijk voor de schade? het lijkt mij sterk dat men vroeger het gevaar van roken niet kende. sigaretten bestaan al heel erg lang, en aan de mensen die bijvoorbeeld aan het begin van deze eeuw aan een rookverslaving leidden, was vast te zien dat ze ongezonder werden. dat kanker er mee samenhing en dergelijke, is wel pas later ontdekt. een roker die verslaafd is geraakt aan roken toen dit laatste nog niet bekend was, kan er dus niet op worden aangesproken: hij wist het immers nog niet. maar dit geld dan ook voor de fabrikanten: zij wisten ook niet dat het zulke grote gevaren met zich meebracht. zij kunnen dus in een dergelijk geval er ook niet op aangesproken worden. toch is dit laatste niet waar: de fabrikant staat er namelijk altijd voor garant dat hij een goed product levert, en als dat niet zo is, is de fabrikant verantwoordelijk. vergelijk dit met een product als pindakaas. als er glassplinters tussen de pindakaas zijn gekomen, en een koper ondervindt daar schade van, is de pindakaasfabrikant verantwoordelijk. natuurlijk is het glas er niet met opzet in gestopt, maar dat is nou eenmaal het risico van het vak. je zou het daarbij ook zo kunnen zien: de pindakaasfabrikant is schuldig, omdat deze de pindakaas niet heeft gecontroleerd of ervoor heeft gezorgd dat iets dergelijks niet kan gebeuren. een sigarettenfabrikant zou de sigaret moeten analyseren op schadelijke stoffen. tegenwoordig wordt dat gedaan, maar 'tientallen jaren' geleden niet. als de fabrikant de verantwoordelijkheid op zich neemt van de geschiedenis van zijn bedrijf, hoort deze vroegere fout er ook bij. de fabrikant is in dit geval dus de verantwoordelijke? een ander bekend geval, en wel uit amerika: een vrouw stopt haar natte kat in de magnetron om te drogen. de kat sterft en de vrouw klaagt de fabrikant aan, omdat er nergens in de gebruiksaanwijzingen stond, dat er geen levende wezens in gestopt mochten worden. ons gevoel zegt meteen dat dit belachelijk is, overdreven. je vraagt je af hoe een fabrikant al deze risico's kan dekken. moet hij in de gebruiksaanwijzing een telefoonboekdikke lijst verwerken van verboden? dit is natuurlijk niet meer reeel. maar waar zit het feitelijke verschil? aan de ene kant staan de gevallen waarin de klant belangrijke en voor haar / hem onbekende informatie mist, wat tot schade kan leiden. in dit geval is de fabrikant verantwoordelijk. aan de andere kant staan de gevallen waarin de fabrikant ervan uitgaat dat de klant gewoon weet wat de risico's zijn, hij vertrouwt op de algemene kennis van zijn klanten: iedereen weet dat als je een computer op iemands hoofd kapot slaat, dit schade kan veroorzaken. de fabrikant kan geen rekening houden met mensen die dit niet weten. maar de grens is vaag. moet de fabrikant uitgaan van een bepaald iq van zijn klanten? als hij ervan uitgaat dat de klanten zeer dom kunnen zijn, krijgt hij de onhandelbare situatie van de telefoonboekdikke gebruiksaanwijzingen. gaat hij uit van een gemiddeld iq, dan dupeert hij de minder slimme mensen. terug naar het geval van de sigaretten. de roker kende in dit geval niet de risico's en kon die ook niet kennen. in principe is dus inderdaad de fabrikant de verantwoordelijke. toch is deze zaak moeilijker vanwege het lange-termijnaspect van de schade. is de schade veroorzaakt in de tijd dat de fabrikant verantwoordelijk gehouden kon worden, of is de schade veroorzaakt daarna, in de tijd dat de roker de gevaren kende? ik weet dat niet, maar ik denk dat het belangrijk is om dit te onderzoeken om tot een oplossing te kunnen komen. hier gaat dan ook de medische wetenschap een rol spelen. als men echt het recht wil doen zegevieren, kan men niet met de natte vinger zeggen: deze man is verslaafd geraakt en kon niet meer stoppen, of: deze man had kunnen stoppen en is dus verantwoordelijk voor zichzelf, of: dat deze man ziek is geworden is helemaal niet / wel het gevolg van het roken. er moet voor elk dergelijk geval een medisch rapport komen en op basis daarvan moet het oordeel geveld worden. een ding is zeker: rokers die begonnen zijn met roken na het tijdstip dat de gevaren wel op het product vermeld stond zijn voor zichzelf verantwoordelijk. waarschijnlijk komen dergelijke moeilijke gevallen in de loop van de tijd dus minder vaak voor, of blijft dit nederlandse geval zelfs een uitzondering.