millennium

de overstap naar het jaar 2000 is natuurlijk best wel heel bijzonder, maar om
er nou zoveel ophef over te maken. per slot van rekening is het nog niet eens
de officiele eeuwwisseling, want die is pas als we overgaan op 2001. er zijn
mensen overtuigd van het vergaan van de wereld tijdens de eeuwwisseling, zij
kunnen dus nog rustig een jaartje genieten, want zij vergeten dat de meute voor
het magische getal 2000 gaat en de eeuwwissel dus pas een jaar later zal
plaatsvinden. toch is het verwonderlijk dat er zoveel wordt gesproken over het
vergaan van de wereld. praktisch ieder jaar zijn er groeperingen die zich
ergens in de bossen of bergen (of beide) gaan zitten voorbereiden op het eind
van de wereld. terwijl het volgens mij echt niet uitmaakt waar je je gaat
zitten voorbereiden. als immers de hele wereld zal vergaan, dan vergaat ook dat
stukje wereld waar jij je met je kerkgemeenschap verschuilt. 

de nuchtere nederlander schijnt hier niet zoveel aan mee te doen. is dat
inderdaad "hollandse nuchterheid" of gewoon het besef dat je er toch niets aan
kunt veranderen? want ook al weet je helemaal zeker dat de wereld morgen of op
31 december vergaat, je kunt er toch echt aan doen. je kunt gaan zitten bidden,
een raket bouwen of gewoon berusten in je lot en zorgen dat je rustig en
gelukkig ten onder gaat. 

het is natuurlijk een bekend verschijnsel dat tegen het eind van de eeuw de
mensheid enigszins somber wordt. de afgelopen eeuwen is dat namelijk ook zo
geweest, de mens is duidelijk zo onzeker over zijn eigen bestaan dat we iedere
mogelijkheid aangrijpen om die onzekerheid uit te kunnen spreken. dat kun je
niet zomaar doen, want dan verklaart iedereen je voor gek, dus dan maar tegen
het einde van een eeuw.

de wereld is volgens mij echter allang vergaan. want we maken er met ons allen
een potje van. er is praktisch overal oorlog en ontevredenheid, mensen maken
elkaar af bij een voetbalwedstrijd en niemand durft nog verantwoordelijkheid te
dragen voor zijn eigen daden. niemand durft zijn excuses nog aan te bieden, uit
angst om af te gaan. stel je voor dat ze je uitlachen. nee, dan maar liever de
lucht in en meegaan in het praatje dat de wereld vergaat. de wereld is al
vergaan, de perfecte, vriendelijke, waarderende en accepterende wereld in ieder
geval.

na de jaarwisseling zal het even stil blijven, dan ziet men in dat we nog leven
en gaat er weer een fortuin aan vuurwerk de lucht in. natuurlijk is vuurwerk
mooi, maar als iedereen nou een paar mooie pijlen kocht en die achterlijke
knetterdingen liet liggen? dan gaan we zonder schieten de nieuwe eeuw in en dat
is toch wel zo vreedzaam. het lijkt me wel een goed idee, maar zogauw al het
vuurwerk op is, zullen de knallen op de plaatsen van oorlog wel dubbel zo hard
klinken. na al die pracht van die schitterende pijlen, zullen de kogels wel
weer heel hard aan gaan komen. waarschijnlijk zo dusdanig hard dat de mensen
die zich in de bergen en bossen voorbereiden op het einde van de wereld zullen
denken dat ze nu eindelijk gelijk hebben gekregen en massaal zelfmoord gaan
plegen. alsof ze zo ontkomen aan de hel...

ieder mens op deze aardbol gaat voor hij naar de hemel gaat een tijdje naar de
hel, je maakt mij niet wijs dat er nog mensen zijn die niets te verwijten valt.
denk eens bij jezelf na, wat heb je zelf gedaan om een betere wereld te maken?

ook na de eeuwwisseling (nu of over een jaar) zal dat zo blijven. er zal
helemaal niets veranderen. natuurlijk heeft iedereen zo zijn mooie idealen en
natuurlijk zijn er ook altijd mensen die hun best doen om hun idealen te
verwezenlijken, maar dat zal slechts een enkeling lukken. de rest is te
wanhopig geworden door het grote bureaucratisch netwerk en de politiek daarin
en daar omheen.

een droom komt nooit zomaar uit, je moet ervoor over lijken willen gaan, maar
dat wil een idealist nou net niet. doet hij dat wel dan kan hij net zo goed
gelijk zijn idealen door het toilet spoelen. de wereld zal een keer eindigen,
maar niet vergaan. de wereld zal eindigen door hebzucht en jaloezie. niemand
gunt een ander wat en iedereen wil alsmaar meer. de oorlogen zullen geen einde
krijgen, ze gaan maar door en door. generaties achter elkaar zullen elkaar de
hersens inslaan, omdat ze niet hetzelfde leven. 

zolang mensen niet van elkaar accepteren dat er nou eenmaal verschillen zitten
in de verschillende individuen, zal het nooit wat worden en zal het leven van
na de eeuwwisseling langzaam verharden en alleen maar individualistischer
worden. het zal zich doorzetten tot er een herhaling van de geschiedenis komt.
het zwakke ras zal plaats moeten maken voor de sterkeren. de wet van darwin, de
sterke overwint altijd. nog een keer een strijd die op die gronden gestreden
zal worden zal de mensheid niet overleven. het is een keer gelukt om die
ideologie de grond in te stampen, maar een tweede keer zal het lukken. er zal
dus iets moeten gebeuren nu of na de eeuwwisseling, want anders blijft er maar
een iemand over, namelijk de sterkste. waarschijnlijk heeft hij zwart haar en
een snorretje. met hem zal de wereld niet vergaan, maar zal het menselijk ras
uitsterven, hij zal namelijk bang zijn dat zijn nageslacht sterker zal worden
dan hij is en voor het zover kan komen vermoord hij ook zijn eigen kinderen en
zijn vrouw. geen enkel moederhart zal het namelijk toestaan dat haar kinderen
worden vermoord voor een hopeloze strijd.