de eenwording van europa europa wordt een, een feit dat door veel mensen bejubeld en door veel mensen vervloekt wordt. als europa eenmaal zonder grenzen is, zal dat goed zijn voor de economie. ja, dat zal inderdaad goed zijn voor de economie, alleen hebben we het dan over de economie van landen die nu een slechte economie hebben. natuurlijk is het hartstikke fijn voor die landen om nu volledig gesteund te worden door hun europese broers en zussen, maar het was waarschijnlijk beter geweest als die landen eerst zelf eens hun economie op peil hadden gekregen. nederland ontvangt ook wel geld uit de unie, de ontvangsten zijn zelfs niet heel erg slecht, maar toch nog maar een schijntje van wat nederland er allemaal inpompt. engeland is best ontzettend verstandig om niet toe te treden tot de europese unie, zij kunnen lekker links blijven rijden, aan de pond verandert niets en toch zullen de handelsovereenkomsten niet al te veel veranderen. een zelfde munt is in het kader van de eenwording natuurlijk een hartstikke logische stap, maar wat gaat het met de prijzen doen. in zuid-europa liggen de prijzen voor de eerste levensbehoeften lager dan in het westen. nederland is met een aantaldingen ook best goedkoop en duitsland heeft zo ook weer zijn eigen prijzen, waardoor mensen uit oost-nederland daar gaan winkelen. ze willen er naar toe dat de prijzen overal ongeveer gelijk gaan lopen, maar daar kom je niet met alleen een zelfde munt. de inkomensgrenzen verschillen per land en die kun je toch echt niet zomaar gelijk gaan trekken. dat kan pas als alle individuele economieen op hetzelfde peil zitten, dus als er een europese economie is. voor het ooit zover is, als het al zover komt, zal er nog heel veel geld gepompt moeten worden in verouderde industrietechnieken, vervuilde gebieden en dat soort dingen. voor er dus een echte eenheid is, gaan er dus nog jaren overheen. eenheid moet groeien, dat duurt dus een paar generaties en hoe moet er eenheid komen tussen alle generaties als zij niet eens dezelfde taal spreken? een taal is een deel van een cultuur, niemand geeft gauw zijn eigen cultuur op en zijn eigen taal al helemaal niet. een taal is immers het eerste wat mensen aan elkaar bindt. ze verstaan elkaar, begrijpen elkaar en kunnen goed met elkaar communiceren. dan is er verder natuurlijk nog wel meer dat valt onder de noemer cultuur. wat te doen met plaatselijk gruwelfeesten, zoals het stierenvechten in spanje? de dierenbescherming in nederland zamelt handtekeningen in tegen dit volksvermaak, maar de spanjaarden vinden dat het een deel uitmaakt van hun cultuur en wuiven alle bezwaren weg. als we dan een eenheid zijn, zouden we er dus bezwaar tegen kunnen maken en zouden ze ook naar ons moeten luisteren. ze hoeven niet te gehoorzamen, maar ze moeten dan wel het fatsoen opbrengen om naar onze argumenten te luisteren. nu vinden zij dat zij alle recht hebben om hun cultuur in stand te houden na een echte eenwording zou er ook een eensgezinde cultuur moeten ontstaan. dat is dan dus een cultuur waar iedereen zich in kan vinden en waar iedereen ook echt achter kan staan. misschien is het wel goed voor de werkgelegenheid, onze werkloze hoger opgeleiden kunnen dan de infrastructuur gaan veranderen in landen waar ze de hulp van hen goed zouden kunnen gebruiken. maar zijn onze hoger opgeleiden daar ook blij mee? ze werken dan voor het inkomen van het land waar ze in werken en de meeste hoger opgeleiden gingen juist voor hoge salarissen die hogere studie doen. dit zou dan weer geen probleem zijn als de overal de salarissen al gelijk liggen, maar dat is waarschijnlijk weer niet het geval als er nog niet eens goede infrastructuren zijn. de point is en blijft dus gewoon dat ik tegen de eenwording van europa ben. het is niet goed voor nederland, daarvan ben ik overtuigd waarom zouden wij moeten delen met landen die niets te delen hebben. het standpunt voor wat, hoort wat zou helemaal niet gek zijn. als er nauwelijks inbreng komt van andere landen kan eenwording niet werken. een worden doe je namelijk met een hele groep en als er maar een paar leden van die groep alles geven en een paar niets om wat voor reden dan ook, is er geen sprake van eenwording. er is sprake van eenwording als iedereen geeft en neemt en niet naar elkaar hoeft te kijken om te zien of alles wel eerlijk is gegaan. als men werkelijk een wil zijn, moet men een heleboel dingen opzeggen, spanje bijvoorbeeld zijn stierengevechten en nederland zijn goede economie. die vraag moet had men zich dus eerst eens moeten stellen, want niet elke verandering betekent verbetering. hoe graag de leiders van de individuele landen dat ook zouden willen, want naar mijn mening zijn zij de enige mensen die volledig achter de eenwording staan. en dat zullen ze ook wel moeten zeggen, want als zij al laten merken dat ze twijfelen aan de goede kanten waar blijft europa als eenheid dan?